Tag Archives: Προφήτης

Λούτζα

Posted on by
5

20131222_105127

Η περίοδος πριν τα Χριστούγεννα, στα νησιά των Κυκλάδων (χαιρετίσματα στην όμορφη Νάξο και στ’Απεράθου -από όπου και κατάγομαι και ηγαπώ σφόδρα έστω και αν δεν πηγαίνω συχνά) και στην Κρήτη, ήταν παραδοσιακά η εποχή για τα χοιροσφάγια.

Κοινώς, οι οικογένειες παίρναν το γουρουνάκι τους, το έσφαζαν και από αυτό έφτιαχναν μύριες όσες λιχουδιές, από πηχτή και λουκάνικα μέχρι απάκια και λούτζες.

Για αυτό λοιπόν τις μέρες αυτές, όταν οι άλλοι φτιάχνουν μελομακάρονα και κουραμπιέδες, ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, ο πρωτόγονος, φτιάχνει παστά και καπνιστά.

Σήμερα λοιπόν θα φτιάξουμε λούτζα.
Continue reading →

Το απίστευτο φασόλι

Posted on by
Reply
Σχεδόν Boston Baked Beans

Σχεδόν Boston Baked Beans

Λοιπόν άκου να δεις, με έχεις κόψει ότι τρώω μόνο κρέας, πίνω τον άμπακο και συνεννοούμαι με αγκωνιές. Εν μέρει έχεις δίκιο. Εκτός από κρέατα όμως τρώμε και άλλα πράγματα, άμα είναι νόστιμα αμαλαχειναουμ και τα λοιπά και τα λοιπά. Για αυτό εδώ θα σου δείξω πως να φτιάξεις αυτό που μόλις έφαγα *μπερπ* και τώρα κάνω το τσιγάρο μετά.
Continue reading →

Καλοκαίρι έρχεται, να δροσιστούμε λίγο

Posted on by
Reply

Η Blood Nebula, κόκκινη ale με σίκαλη

Πιστόνια μου,

Το καλοκαίρι έρχεται, εμπρός βήμα ταχύ. Ναι εντάξει, το καλοκαίρι δεν έχει έρθει και ακριβώς μια και συχνά πυκνά τρώμε κάτι επικές μπόρες στη μάπα. Βγαίνεις το πρωί να πας στη δουλειά με το λινό σου το παντελόνι και το παπουτσικό το ρηχό και μετά από 2 ώρες τρέχεις μες στη βροχή σαν τη Μεγκ Ραϊαν σε αποτυχημένη ρομαντική κομεντί (συγγνώμη για τις βωμολοχίες) με τον Αντόνιο Παντέρας στο ρόλο του μοιραίου πληρωμένου δολοφόνου που τη μυεί στα μυστικά του ταντρικού σεξ και της εντσιλάδας με μπόλικο ταμπάσκο.

Continue reading →

Μπέϊκον – σε φάσεις

Posted on by
5
Πάντα ονειρευόταν να γίνει νυφούλα

Πάντα ονειρευόταν να γίνει νυφούλα

Έχετε ποτέ ξυπνήσει μια ωραία πρωϊα με τους σιελογόνους αδένες σας σε υπερδιέγερση να φωνάζουν με αγωνία κάτι; Τι λέω, φυσικά και το χετε πάθει. Ε εγώ σήμερα ξύπνησα με τη λέξη «Μπέϊκον» να πάλλεται με χρυσά γράμματα σε ένα μαύρο φόντο μέσα στο μυαλό μου. Ναι αλλά δεν έχω μπέϊκον σπίτι. Οπότε τι κάνουμε; Ε θα φτιάξουμε! Ναι, δεν είναι δύσκολο (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας). Ξεκινάμε;

Continue reading →

Και λίγο Αμέρικα : Μπέργκερ

Posted on by
10

Το αγαπημένο μου μπεργκέρι

See the English version of this post

Αγαπητά μου παιδιά, ξέρω είμαι κοπανατζής και δε γράφω συχνά, αλλά τώρα που θα πέσει η θερμοκρασία και θα είναι πάλι καιρός για παστά, λουκάνικα κλπ θα επανέλθω.

Η σημερινή μας γαστριμαργική κόλαση, μας πάει μια βόλτα στην μισητή για πολλούς Αμερική, και τα άκρως καπιταλιστικά μπέργκερ της. Αναγνωρίζω ότι αν ήμουν γραμμένος σε συγκεκριμένες νεολαίες αυτή η συνταγή ίσως να αποτελούσε αφορμή για ατιμωτική διαγραφή και ίσως ομαδικό φατούρο με διπλωμένα τεύχη εφημερίδας, αλλά δεν είμαι οπότε…

Continue reading →

Κοντοσούβλι μερακλίδικο και νταβραντισμένο

Posted on by
23

Καλησπεράω και επίσημα το πόπολο από άλλον έναν σεπτό ιστότοπο . Θέλω να ευχαριστήσω τη Θεία Σοφία για τη φιλοξενία, τη μάνα μου για τα μπιρμπιλωτά μου μάτια, τον πατέρα μου για την τάση προς λαιμαργία και τον Μαρκήσιο ΝτεΣαντ (που έχουμε και μαζί γενέθλια) για τη ροπή μου προς την σεξουαλική αμετροέπεια.

Το πρώτο μου πόνημα εδώ μέσανε, είναι ένα κοντοσούβλιο που φτιάχνω με τα φιλαράκια μου όποτε μου κουβαλιούνται σπίτι και πεινάνε. Δηλαδή κάθε τρεις και λίγο τα ταίζω τα παλιομοσκάρια αλλά περνάμε καλά οπότε ουδέν κακόν και τα λοιπά.

Continue reading →

Νέα εμφάνιση, παιδιά από σπίτι και λίγο τζατζικίλα

Posted on by
2

Έχουμε νέα.

Αν είσαι εδώ (και δε διαβάζεις από feed) βλέπεις ήδη ότι η εμφάνιση μας είναι πολύ πολύ διαφορετική.

Οι αλλαγές έγιναν για διάφορους λόγους αλλά κυρίως επειδή είχα βαρεθεί τη μουντίλα του παλιού theme και με έπιανε η ψυχή μου κάθε φορά που έμπαινα εδώ μέσα. Continue reading →