Το φαί, φαί και το πιοτό, πιοτό. Και στην κουζίνα της θείας Σοφίας, έχουμε τιμήσει και τα φαγιά και τα πιοτά όπως τους πρέπει. Έχουμε φτιάξει λιμοντσέλα, έχουμε φτιάξει ροδόρακη, έχουμε φτιάξει μπύρες…ε, τώρα θα φτιάξουμε και ρακομηλόπιτα. Ναι, «μηλόπιτα» να την πιεις στο ποτήρι κυριολεκτικά και να κάνεις κεφάλι!
Ήταν, που λέτε παιδιά μου, Σάββατο και πήγαμε σε γάμο στον Κρουσώνα (ορεινό κεφαλοχώρι στο Ηράκλειο, όμορφο, να πας). Στον Κρουσώνα βγάζουν ωραία σκληρά και νόστιμα μήλα. Που λέτε, κει που πηγαίναμε στο γάμο, συναντάμε «σύντεκνο» στο δρόμο, χαιρετούρες και τα τέτοια κι από τη χαρά του μας φόρτωσε στο αμάξι και μια κλούβα μήλα, αψέκαστα, στ’ αλήθεια βιολογικά όχι μπούρδες. Στο γυρισμό από το γάμο (ωραία περάσαμε, ωραίο το ζεύγος, φάγαμε, ήπιαμε, μέχρι και κρητικά χόρεψα να ξέρεις) μοιράσαμε και τα μήλα μεταξύ μας.
Μπόλικα ήταν, έφαγα-έφαγα για μέρες, βαρέθηκα και σκέφτηκα να κάνω μηλόπιτα. Αυτή τη φορά όμως ρακομηλόπιτα (μηλο-πιοτό δηλαδή).
Θες να το φτιάξεις; Θα στα μολογήσω εγώ όλα τα μυστικά.
Φάση Α.
Θα χρειαστείς:
- 1 λίτρο ρακή
- 1 κιλό μήλα κόκκινα (ε κατά προτίμηση αψέκαστα για να χρησιμοποιήσεις και τις φλούδες που έχουν άρωμα)
- Καμιά δεκαριά μοσχοκάρφια
- 2 ξυλάκια κανέλας
- Τζίντζερ (ξηρό ή φρέσκο δεν μας νοιάζει). Μέγεθος όσο ο μισός σου αντίχειρας (με δεχομένο ότι δεν είσαι ο ΕΤ Phone home).
Αν έχεις μεγάλο βάζο-γυάλα που κλείνει καλά, τότε απλά κόψε τα μήλα σε φέτες. Αν θα τα βάλεις σε μπουκάλι, τρίψτα. Αν θέλεις και είναι αψέκαστα τα μήλα, με τη φλούδα. Τα καλύπτεις με το αλκοόλ, ρίχνεις και τα μπαχαρικά, κλείνεις κι αφήνεις κάπου που να μην έχει ζέστη για 1 μήνα. (ανά διαστήματα κούνα το σκεύος).
Φάση Β.
Ανοίγεις και μυρίζεις. Δίκιο δεν έχω που το λέω «ρακομηλόπιτα»;
Αφού μυρίσεις αρκούντως, εν συνεχεία σουρώνεις καλά-καλά (αν έχεις τρίψει τα μήλα, σφίχτα στα χέρια σου να βγάλουν όλο το υγρό που κρατάνε).
Το υγρό που θα σουρώσεις, μετά το περνάς κανά δυο φορές από ψιλή σίτα ή φίλτρο καφέ για να αφαιρέσεις τη «σκόνη» από τα μπαχαρικά.
Σε κατσαρόλα βάζεις:
- 150ml νερό
- 200γρ. ζάχαρη (εγώ βάζω μαύρη που είναι πιο μυρωδάτη, εσώ βάλε ό,τι έχεις)
- Λίγα από τα μήλα, ίσα για να πάρει άρωμα και το σιρόπι
Βράζεις το σιρόπι. Μόλις κοχλάσει το κατεβάζεις και το αφήνεις να κρυώσει. Μετά ανακατεύεις με το σουρωμένο ποτό και βάζεις σε γυάλινα μπουκάλια που κλείνουν καλά.
Θα σε στενοχωρήσω – δεν πρέπει να το πιεις σε αυτό το στάδιο. Μπορείς αλλά δε θα είναι το ίδιο καλό και δεν το θέμε αυτό ε; κρατήσου! Άστο να μείνει καμιά 20αριά μέρες χωρίς να το ανοίξεις για να ανακατευτεί σωστά με το σιρόπι και να «δέσει». Μετά φώναξε παρέα κι άνοιξέ το να σε καμαρώσουν όλοι.